|
Openingssymposium 18 september 2015
Openingssymposium 18 september 2015
Welkom in de Ontmoetingskerk U heeft vandaag een primeur – want pas komende zondag openen wij officieel dit gebouw. Vijf wijkgemeentes zullen vanaf komende zondag voortaan samen kerken in dit gebouw. Om deze éne gemeente, in dit éne prachtige kerkgebouw te kunnen realiseren hebben we vier andere kerkgebouwen gesloten. Zo deelden we de pijn van het sluiten volledig – en bundelden we álle kracht die we als PGE bezaten. Dit gebouw is voortaan het enig kerkgebouw van ons samen. De zeer ingrijpende beslissing om zo volledig samen te gaan was vanzelfsprekend niet makkelijk. We hebben de beslissing in 2009 genomen, en vervolgens zes jaar de tijd genomen om er in te groeien. Ik mag zeggen dat dat behoorlijk goed gelukt is. Komende zondag trekken we in goede harmonie samen in onze nieuwe kerk in. Net zo ingrijpend als onze structurele hervorming was ook de praktische verbouwing van dit kerkgebouw. Een jaar geleden was deze kerkzaal zo’n typische kerkzaal uit de jaren vijftig. In 1954 gebouwd. En ook voor die tijd bepaald niet toekomstgericht – eerder gericht op de restauratie van een voor-oorlogs christendom dat vooral leefde van vanzelfsprekendheid. Nu, zestig jaar later, hebben we meer dan toen geprobeerd in onze verbouwing de verleiding te weerstaan om het verleden te rekken. We hebben ópen willen bouwen voor de toekomst. En dit betekent dus dat je heel bewust probeert te bouwen voor een toekomst waarvan je weet dat die totaal anders gaat zijn dan het heden. Toen wij zes jaar geleden begonnen na te denken over de vormgeving van ons nieuwe, gezamenlijke, kerkgebouw wisten we dát heel goed. Heel snel beseften we dat als wij een kleine 1,5 miljoen euro uit zouden geven aan vastgoed we niet alleen naar onszelf mochten kijken. Als wij een kerk zouden scheppen rondom onze manieren, rondom onze wijze van doen, rondom ónze particuliere spiritualiteit – gesteld al dat we daarvoor een soort gemene-deler zouden kunnen verwoorden – dan zouden we dat eigenlijk niet kunnen verantwoorden. Want onze manier van doen… zo veel wisten we zes jaar geleden – onze manier van doen was, met álles wat goed ging – en er gaat onvoorstelbaar veel onvoorstelbaar goed in de Prot. Gem. Enschede… maar met álles wat goed ging en gaat wisten we onze manier van doen een uitloopmodel is. De krimp zet door. De communicatiekloof met de stad waar we deel van zijn neemt alleen maar verder toe. Anderhalf miljoen euro uitgeven voor een uitloopmodel vonden wij niet verantwoord. Van meet af aan hebben we daarom in onze verbouwing bredere doelgroepen op het oog gehad. We hebben een willen bouwen voor onze stad, Enschede. ‘Open Heiligheid’ zo hebben we ons concept toen gedoopt. Ons gebouw zou een heiligdom zijn, een afgezonderde ruimte. Een plaats van inkeer, van meditatie, van bezinning. Maar tegelijk wilden we dat die heiligheid van deze ruimte ‘open’ zou zijn. Niet vooral voor onszelf. Niet dus een allereerst christelijke kerk, waar de ander, hoe welkom ook, altijd gást zou zijn. Nee, als er in Enschede een stille tocht wordt georganiseerd… dan is dit de plek voor gezamenlijke bezinning. Als de naastgelegen uitvaartonderneming een wat grotere afscheidsbijeenkomst heeft, dan is dit de ruimte waaraan ze het eerste denken (is onze bedoeling). Omdat de ruimte past bij dat soort momenten, en omdat in deze ruimte niemand te gast is… maar iedereen thuis. (Dat leidt overigens nu bij de inrichting intern tot heel spannende discussies. Mag er een kruis in deze kerk? Natuurlijk mag er een kruis in deze kerk – wie zou dat willen verbieden… Maar moet je een kruis willen in een kerk die zo zeer open wil zijn, dat de ander zich niet gast, maar thuis weet… Kom over een jaar nog eens terug als u wilt weten wat het antwoord op deze vraag geworden is) Zo willen wij open zijn voor de toekomst. En daarom zijn wij bijzonder blij dat we vandaag samen met de partners van het Beraad Grote Steden in de PKN open en eerlijk die toekomst in gaan kijken. Vandaag even geen ’30 kansrijke modellen’, geen plannen voor kerkplanting of andere missionaire activiteiten. Maar de realiteit onder ogen zien van een samenleving die straks volledig het christendom voorbij zal zijn. En een geminimaliseerde geloofsgemeenschap die leeft in die post-christelijke samenleving. En dan de vraag – hoe kan die geloofsgemeenschap geloofwaardig zijn? | ||
| terug | ||
Coventrygebed weer in De Wonne
22-11-2024
om
13:15 uur
meer details
.gif)
